မန်းဘဇံကို ၁၉၁၆ ခုနှစ် ဖေဖော်ဝါရီလတွင် ဧရာဝတီတိုင်း၊ ဓနုဖြူမြို့နယ်ရှိ ကရင်ရွာတရွာ၌ ဖွားမြင်ခဲ့ပြီး၊ မိဘများမှာ ဦးမန်းဂေါင်းနှင့် ဒေါ်နန်းဧတို့ ဖြစ်ကြကာ ပိုးကရင်အမျိုးသားတဦး ဖြစ်သည်။ ငယ်စဉ်က ပညာထူးချွန်သူဖြစ်ပြီး ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်မှ ဝိဇ္ဇာဘွဲ့ (BA) ရရှိခဲ့သည်။ ဘွဲ့ရပြီးနောက် အထက်တန်းပြဆရာအဖြစ် အသက်မွေးခဲ့သည်။
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မတိုင်မီကပင် ကရင်အမျိုးသားလှုပ်ရှားမှုများ၊ စစ်အတွင်း ဂျပန်ဆန့်ကျင်ရေးလှုပ်ရှားမှုများနှင့် စစ်ပြီးခေတ် ကရင်အမျိုးသားအစည်းအရုံး (KNU) ထူထောင်ရေးတို့တွင် စောဘဦးကြီးနှင့်အတူ တက်ကြွစွာ ပါဝင်ခဲ့သည်။ ၁၉၄၉ ခုနှစ် အင်းစိန်တိုက်ပွဲ စတင်သောအခါ သူသည် KNU ၏ အဓိကခေါင်းဆောင်တဦး ဖြစ်နေပြီဖြစ်ပြီး၊ ဧရာဝတီမြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသတွင် ကရင်ကာကွယ်ရေးတပ် (KNDO) ကို ဦးဆောင်ခဲ့သည်။
၁၉၅၀ ပြည့်နှစ်တွင် ဥက္ကဋ္ဌ စောဘဦးကြီး ကျဆုံးပြီးနောက် မန်းဘဇံသည် ကရင်တော်လှန်ရေး၏ ဦးဆောင်သူ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူ၏နိုင်ငံရေးအတွေးအခေါ်မှာ စောဘဦးကြီးနှင့် ကွဲပြားခြားနားခဲ့သည်။ စောဘဦးကြီးက အနောက်အုပ်စုကို မျှော်ကိုးခဲ့သော်လည်း၊ မန်းဘဇံမှာမူ လက်တွေ့ကျသူဖြစ်ပြီး အနောက်နိုင်ငံများက ကူညီမည်မဟုတ်ကြောင်း ကောင်းစွာရိပ်မိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် လက်ဝဲဝါဒဘက်သို့ တိမ်းညွတ်လာကာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ကရင်အမျိုးသားညီညွတ်ရေးပါတီ (KNUP) ကို တည်ထောင်ခဲ့သည်။ သူသည် မာ့ခ်စ်ဝါဒနှင့် မော်စီတုန်း၏ စစ်ရေးနည်းဗျူဟာများကို လေ့လာပြီး ကရင်တော်လှန်ရေးကို လူတန်းစားတိုက်ပွဲနှင့် အမျိုးသားလွတ်မြောက်ရေး ပေါင်းစပ်ထားသော လမ်းစဉ်ဖြင့် ချီတက်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။
သူ၏လက်ဝဲယိမ်းလမ်းစဉ်ကြောင့် KNU အတွင်း သဘောထားကွဲလွဲမှုများ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။ ကွန်မြူနစ်ဆန့်ကျင်သူဖြစ်သည့် အရှေ့တိုင်းမှ ဗိုလ်ချုပ်မြဦးဆောင်သောအုပ်စုနှင့် မန်းဘဇံဦးဆောင်သော မြစ်ဝကျွန်းပေါ်အုပ်စုဟူ၍ နှစ်ခြမ်းကွဲသွားခဲ့သည်။ ၁၉၆၀ ပြည့်လွန်နှစ်များနှောင်းပိုင်းတွင် နေဝင်းအစိုးရ၏ ဖြတ်လေးဖြတ်စစ်ဆင်ရေးဒဏ်ကြောင့် ဧရာဝတီမြစ်ဝကျွန်းပေါ်ရှိ ကရင်တပ်များ အကြီးအကျယ်ထိခိုက်ခဲ့ပြီး၊ မန်းဘဇံသည် ပဲခူးရိုးမမှတဆင့် ထိုင်း-မြန်မာနယ်စပ်သို့ ခက်ခဲစွာ ဆုတ်ခွာခဲ့ရသည်။
ထိုင်း-မြန်မာနယ်စပ်သို့ ရောက်ရှိပြီးနောက် မန်းဘဇံသည် သူ၏နိုင်ငံရေးအမြော်အမြင်ကို ပြသခဲ့သည်။ ကရင်အမျိုးသားများ စည်းလုံးညီညွတ်မှုပြိုကွဲလျှင် တော်လှန်ရေးပျက်စီးမည်ကို သူသိမြင်သောကြောင့် သူ၏လက်ဝဲဝါဒကို လျှော့ချကာ ဗိုလ်ချုပ်မြနှင့် ပြန်လည်ညှိနှိုင်းခဲ့သည်။ ၁၉၇၆ ခုနှစ်တွင် KNU ကို ပြန်လည်ပေါင်းစည်းပြီး ဗိုလ်ချုပ်မြအား ဥက္ကဋ္ဌနေရာပေးကာ သူကိုယ်တိုင် အထွေထွေအတွင်းရေးမှူးတာဝန်ကို ယူခဲ့သည်။ ထို့အပြင် တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်များအားလုံးကို စုစည်းထားသည့် အမျိုးသားဒီမိုကရေစီတပ်ပေါင်းစု (NDF) ကို ဖွဲ့စည်းရာတွင်လည်း ဗိသုကာတဦးအဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး၊ တိုင်းရင်းသားများအကြား ဖက်ဒရယ်ပြည်ထောင်စုမူဝါဒကို ခိုင်မာအောင် ချမှတ်ပေးနိုင်ခဲ့သည်။
မန်းဘဇံသည် စာဖတ်အားကောင်းပြီး နိုင်ငံတကာနိုင်ငံရေးကို မျက်ခြေမပြတ်လေ့လာသူဖြစ်ရာ၊ KNU ၏ ဦးနှောက်သဖွယ်ဖြစ်ပြီး ဗိုလ်ချုပ်မြမှာ လက်ရုံးသဖွယ်ဖြစ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုကြသည်။ သူသည် ဘဝ၏နောက်ဆုံးအချိန်များကို မာနယ်ပလောဌာနချုပ်တွင် ကုန်ဆုံးခဲ့ပြီး ၁၉၈၂ ခုနှစ် မေလ ၂၃ ရက်နေ့တွင် ဘန်ကောက်ဆေးရုံ၌ ဆေးကုသမှုခံယူရင်း ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။ သက်တော် ၆၆ နှစ်တွင် ကွယ်လွန်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မန်းဘဇံသည် ကရင်တော်လှန်ရေးကို ခေတ်မီနိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်တခုအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးခဲ့သူ၊ အယူအဆကွဲပြားမှုများကြား ပေါင်းကူးတံတားခင်းပေးခဲ့သူ (Bridge Builder) တဦးအဖြစ် သမိုင်းတွင် မှတ်တမ်းဝင်ခဲ့သည်။
ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မတိုင်မီကပင် ကရင်အမျိုးသားလှုပ်ရှားမှုများ၊ စစ်အတွင်း ဂျပန်ဆန့်ကျင်ရေးလှုပ်ရှားမှုများနှင့် စစ်ပြီးခေတ် ကရင်အမျိုးသားအစည်းအရုံး (KNU) ထူထောင်ရေးတို့တွင် စောဘဦးကြီးနှင့်အတူ တက်ကြွစွာ ပါဝင်ခဲ့သည်။ ၁၉၄၉ ခုနှစ် အင်းစိန်တိုက်ပွဲ စတင်သောအခါ သူသည် KNU ၏ အဓိကခေါင်းဆောင်တဦး ဖြစ်နေပြီဖြစ်ပြီး၊ ဧရာဝတီမြစ်ဝကျွန်းပေါ်ဒေသတွင် ကရင်ကာကွယ်ရေးတပ် (KNDO) ကို ဦးဆောင်ခဲ့သည်။
၁၉၅၀ ပြည့်နှစ်တွင် ဥက္ကဋ္ဌ စောဘဦးကြီး ကျဆုံးပြီးနောက် မန်းဘဇံသည် ကရင်တော်လှန်ရေး၏ ဦးဆောင်သူ ဖြစ်လာခဲ့သည်။ သူ၏နိုင်ငံရေးအတွေးအခေါ်မှာ စောဘဦးကြီးနှင့် ကွဲပြားခြားနားခဲ့သည်။ စောဘဦးကြီးက အနောက်အုပ်စုကို မျှော်ကိုးခဲ့သော်လည်း၊ မန်းဘဇံမှာမူ လက်တွေ့ကျသူဖြစ်ပြီး အနောက်နိုင်ငံများက ကူညီမည်မဟုတ်ကြောင်း ကောင်းစွာရိပ်မိခဲ့သည်။ ထို့ကြောင့် လက်ဝဲဝါဒဘက်သို့ တိမ်းညွတ်လာကာ ၁၉၅၃ ခုနှစ်တွင် ကရင်အမျိုးသားညီညွတ်ရေးပါတီ (KNUP) ကို တည်ထောင်ခဲ့သည်။ သူသည် မာ့ခ်စ်ဝါဒနှင့် မော်စီတုန်း၏ စစ်ရေးနည်းဗျူဟာများကို လေ့လာပြီး ကရင်တော်လှန်ရေးကို လူတန်းစားတိုက်ပွဲနှင့် အမျိုးသားလွတ်မြောက်ရေး ပေါင်းစပ်ထားသော လမ်းစဉ်ဖြင့် ချီတက်ရန် ကြိုးစားခဲ့သည်။
သူ၏လက်ဝဲယိမ်းလမ်းစဉ်ကြောင့် KNU အတွင်း သဘောထားကွဲလွဲမှုများ ပေါ်ပေါက်လာခဲ့သည်။ ကွန်မြူနစ်ဆန့်ကျင်သူဖြစ်သည့် အရှေ့တိုင်းမှ ဗိုလ်ချုပ်မြဦးဆောင်သောအုပ်စုနှင့် မန်းဘဇံဦးဆောင်သော မြစ်ဝကျွန်းပေါ်အုပ်စုဟူ၍ နှစ်ခြမ်းကွဲသွားခဲ့သည်။ ၁၉၆၀ ပြည့်လွန်နှစ်များနှောင်းပိုင်းတွင် နေဝင်းအစိုးရ၏ ဖြတ်လေးဖြတ်စစ်ဆင်ရေးဒဏ်ကြောင့် ဧရာဝတီမြစ်ဝကျွန်းပေါ်ရှိ ကရင်တပ်များ အကြီးအကျယ်ထိခိုက်ခဲ့ပြီး၊ မန်းဘဇံသည် ပဲခူးရိုးမမှတဆင့် ထိုင်း-မြန်မာနယ်စပ်သို့ ခက်ခဲစွာ ဆုတ်ခွာခဲ့ရသည်။
ထိုင်း-မြန်မာနယ်စပ်သို့ ရောက်ရှိပြီးနောက် မန်းဘဇံသည် သူ၏နိုင်ငံရေးအမြော်အမြင်ကို ပြသခဲ့သည်။ ကရင်အမျိုးသားများ စည်းလုံးညီညွတ်မှုပြိုကွဲလျှင် တော်လှန်ရေးပျက်စီးမည်ကို သူသိမြင်သောကြောင့် သူ၏လက်ဝဲဝါဒကို လျှော့ချကာ ဗိုလ်ချုပ်မြနှင့် ပြန်လည်ညှိနှိုင်းခဲ့သည်။ ၁၉၇၆ ခုနှစ်တွင် KNU ကို ပြန်လည်ပေါင်းစည်းပြီး ဗိုလ်ချုပ်မြအား ဥက္ကဋ္ဌနေရာပေးကာ သူကိုယ်တိုင် အထွေထွေအတွင်းရေးမှူးတာဝန်ကို ယူခဲ့သည်။ ထို့အပြင် တိုင်းရင်းသားလက်နက်ကိုင်များအားလုံးကို စုစည်းထားသည့် အမျိုးသားဒီမိုကရေစီတပ်ပေါင်းစု (NDF) ကို ဖွဲ့စည်းရာတွင်လည်း ဗိသုကာတဦးအဖြစ် ဆောင်ရွက်ခဲ့ပြီး၊ တိုင်းရင်းသားများအကြား ဖက်ဒရယ်ပြည်ထောင်စုမူဝါဒကို ခိုင်မာအောင် ချမှတ်ပေးနိုင်ခဲ့သည်။
မန်းဘဇံသည် စာဖတ်အားကောင်းပြီး နိုင်ငံတကာနိုင်ငံရေးကို မျက်ခြေမပြတ်လေ့လာသူဖြစ်ရာ၊ KNU ၏ ဦးနှောက်သဖွယ်ဖြစ်ပြီး ဗိုလ်ချုပ်မြမှာ လက်ရုံးသဖွယ်ဖြစ်ခဲ့သည်ဟု ဆိုကြသည်။ သူသည် ဘဝ၏နောက်ဆုံးအချိန်များကို မာနယ်ပလောဌာနချုပ်တွင် ကုန်ဆုံးခဲ့ပြီး ၁၉၈၂ ခုနှစ် မေလ ၂၃ ရက်နေ့တွင် ဘန်ကောက်ဆေးရုံ၌ ဆေးကုသမှုခံယူရင်း ကွယ်လွန်ခဲ့သည်။ သက်တော် ၆၆ နှစ်တွင် ကွယ်လွန်ခဲ့ခြင်း ဖြစ်သည်။ မန်းဘဇံသည် ကရင်တော်လှန်ရေးကို ခေတ်မီနိုင်ငံရေးလမ်းစဉ်တခုအဖြစ် ပြောင်းလဲပေးခဲ့သူ၊ အယူအဆကွဲပြားမှုများကြား ပေါင်းကူးတံတားခင်းပေးခဲ့သူ (Bridge Builder) တဦးအဖြစ် သမိုင်းတွင် မှတ်တမ်းဝင်ခဲ့သည်။
Comments
Post a Comment